Eski Adam
Bir zamanlar eskiyen bir adam vardı tozlu raflarda kalmış.
Şimdi yeniden doğdu.
Sonbahardan kalma yapraklara sarılmış şimdi , sarı.
Öyle sarı ki rengi anlayamazsın ne kadar üşüdüğünü.
Toprak kokusu ellerinde ve bitkin gözleri kapanmakta.
İçi huzurla dolu ve tüm kinini güllerin dikenlerinde bırakmakta.
Dolunaylı bu gecede
O diğer korkaklar gibi kaçmaya değil,
Ölmeye hazır…
Harutyun Arto Davulciyan 19.03.2013
WordPress’e hoş geldiniz. Bu sizin ilk yazınız. Bu yazıyı düzenleyin ya da silin. Sonra blog dünyasına adım atın!